Krzywe obojętności konsumenta: definicja, przykłady 🎓
Krzywe obojętności konsumenta (ang. Indifference Curves, skrót. IC) jest to … Czytaj dalej
Teoria wyboru konsumenta (ang. consumer theory) lub utylitarystyczna teoria konsumenta to nauka z gałęzi mikroekonomii badająca jak ludzie podejmują decyzję finansowe w oparciu o swoje indywidualne preferencje i ograniczenia budżetowe.1
Zrozumienie działania teorii wyboru konsumenta pozwala przedsiębiorstwom oszacować, które z ich produktów będą sprzedawać się lepiej. Natomiast ekonomistą i konsumentom pozwala na lepsze poznanie zasad kierujących „niewidzialną ręką rynku”, teorii głoszonej przez Adama Smitha.
Teoria wyboru konsumenta najważniejsze informacje:
Teoria wyboru konsumenta to nauka o tym, jak konsumenci decydują się rozdysponować swoje dochody w oparciu o swoje indywidualne preferencje i ograniczenia budżetowe.
Pozwala na lepszym zrozumieniu preferencji i sposób rozdysponowania dochodów konsumentów. Jednakże opiera się na ekonomii klasycznej, która nie bierze pod uwagę mniej przewidywalnych czynników wpływających na jego decyzję jak emocje lub brak dokładnej znajomości produktu, lub usługi.
Teoria wyboru konsumenta wymaga następujących danych: pełny zestaw dostępnych opcji, jaką użyteczność czerpie konsument z każdej kombinacji oraz ceny kombinacji dóbr i usług.
Na rynku funkcjonują trzy główne grupy podmiotów z różnymi celami ekonomicznymi: konsumenci, producenci oraz państwo.
Podmiot | Konsumenci | Producenci | Państwo |
Zakres działania | Mikroekonomia | Mikroekonomia | Makroekonomia |
Cel ekonomiczny | Maksymalizacja zadowolenia z konsumpcji dóbr i usług. | Maksymalizacja zysku ze sprzedaży/produkcji dóbr i usług. |
Co znajdziesz w artykule?
W celu zobrazowania jak działa teoria wyboru konsumenta w rzeczywistości, posłużymy się przykładem. Konsument dysponuje budżetem w wysokości 200 zł, musi wybrać jak rozdysponować swoje środki między książkami, gdzie koszt jednej wynosi 40 zł oraz komiksami, gdzie koszt jednego wynosi 20 zł. Wtedy konsument może podjąć następujące decyzje:
Nie wiemy jaką kombinację ostatecznie wybierze konsument. Właśnie dlatego powstała teoria wyboru konsumenta, która ma na celu wskazanie najbardziej prawdopodobnego wyboru.
Dwa pojęcia oznaczają dokładnie to samo i są używane zamiennie. Jednakże utylistyczna teoria wyboru jest spotykana głównie w starszych publikacjach o tematyce badania zachowań konsumenta. Samo słowo utylistyczna pochodzi od słowa utylitaryzm oznaczające użyteczność, satysfakcję, poziom zadowolenia.
Natomiast jednostką mającą za zadanie opisać zachowanie konsumenta nazwano „utyl”, czyli jednostka szczęścia. Aktualnie, poziom zadowolenia przestał być liczony w utylach na rzecz punktów zadowolenia. Natomiast w języku angielskim nadal jest używany skrót U pochodzący od angielskiego Utility.
Wyjaśnienie zwrotów używanych w teorii wyboru konsumenta
Jednostki mają swobodę wyboru spośród różnych dóbr i usług. Teoria wyboru konsumenta przyjmując pięć podstawowych założeń dotyczących ludzkich zachowań, stara się przewidzieć ich wzorce zakupowe.
Konsument posiada określone preferencje, co pozwala określić użyteczność, każdego ze skonsumowanych dóbr lub usług — każdy ma swoje preferencja, jedna osoba woli Coca-Colę inna Pepsi. Również możemy określić w punktach nasze preferencje np. od 1 do 10 co nam się podoba najbardziej, co mniej, a co wcale.
Konsument jest stabilny i konsekwentny w swoich preferencjach.
Konsument nie tylko potrafi określić swoje preferencje, ale również potrafi ocenić, co jest bardziej użyteczne. Na przykład, jeżeli mamy 3 produkty X, Y, Z to potrafimy ustalić, który ma najwyższą użyteczność, a który najniższą:
UX > UY a UY > UZ to UX > UZ.
Konsument jest nienasycony, jego potrzeby są nieograniczone, natomiast możliwości zaspokojenia potrzeb już są ograniczone. Oczywiście taka zależność prowadzi do konieczności podejmowania racjonalnych decyzji — chcielibyśmy kupić Ferrari, a stać nas tylko na Dacie.
Konsument jest racjonalny, czyli wybiera taką kombinację dóbr i usług (tak zwany koszyk dóbr), która przy istniejących ograniczeniach budżetowych zagwarantuje użytkownikowi maksymalną użyteczność.
(cel: Y → max. U)
Wyznacza, kiedy konsumowane dobro przestaje przynosić korzyści, a zaczyna powodować negatywny efekt. Mianowicie korzyści z każdego kolejnego zjedzonego kawałka ciasta rosną do pewnego momentu. Gdy zjemy zbyt dużo, zaczyna być nam niedobrze.
W celu analizy preferencji teoria wyboru konsumenta przeważnie wymaga następujących informacji:
Podsumowując, klasyczni ekonomiści uważają, że można przewidzieć, w jaki sposób ludzie wydadzą swoje pieniądze, opierając się na teorii wyboru konsumenta. Teoria ta jest istotna, ponieważ nawyki wydatkowe konsumentów wpływają na zyski przedsiębiorstw, a w rezultacie na resztę gospodarki.
Teoria wyboru konsumenta otrzymując informację o konsumencie takie jak budżet oraz preferencje jest w stanie odpowiedzieć na co klient wyda kapitał. Oczywiście oznacza to przyjęcie wielu uproszczeń. Teoria konsumenta zakłada, że ludzie są racjonalni i zasadniczo wszyscy są tacy sami. Wyniki są dość dokładne, jednakże nie dają stuprocentowej pewności.
Źródła:
Krzywe obojętności konsumenta (ang. Indifference Curves, skrót. IC) jest to … Czytaj dalej
Linia budżetowa (ang. budget line) zwana również linią budżetu, linia … Czytaj dalej
Nadwyżka konsumenta (ang. Consumer Surplus, CS) jest korzyścią wynikającą z … Czytaj dalej
Prawo Gossena to trzy główne założenia współczesnej teorii ekonomii, które … Czytaj dalej
Czym jest użyteczność krańcowa? Często nazywana jako użyteczność marginalna, korzyść krańcowa … Czytaj dalej
Użyteczność Całkowita (ang. Total Utility, skrót TU) — określa satysfakcję … Czytaj dalej